In oktober kwam de organisatie ProVélo ons gedurende 1,5 dag een fietsopleiding geven. In de klas leerden we verschillende verkeersborden kennen die je als fietser zeker moet kennen. Daarna moesten we op getekende kruispunten goed kunnen aanduiden waar we voorrang moesten geven, waar we onze arm moesten uitsteken en hoe we een bocht naar links of rechts moesten nemen.
Na deze twee lesuurtjes in de klas gingen we onze fietsbehendigheid op het plein voor onze school oefenen. Voor sommige leerlingen was het al heel lang geleden dat ze nog een keer op een fiets zaten, sommige kinderen zaten veel te laag, maar juf Sil, de fietsjuf, zette dan het zadel wat hoger. En dan was het oefenen: links over onze schouder kijken, linker- of rechterarm uitsteken, slalommen, op het juiste punt een ‘namaak’rondpunt af- en oprijden, enz. De voormiddag stopte met een moeilijke oefening. Wie kon het langste ‘surplacen’? Dit wil zeggen: wie kon het traagste het basketbalveld over fietsen zonder met de voeten de grond te raken.
In de namiddag gingen we dan oefenen in de straten rondom onze school. Wat moest je nu weer doen als je rechtsaf afslaat? Wie had er nu weer voorrang op de rotonde? En wie op het rondpunt? Oeioeioei, we vergaten onze grote bocht naar links, we vergaten in een zijstraat te kijken, oei… arm vergeten uit te steken. Dat werd nog grondig oefenen!!!
De dag erna begonnen we terug met goede moed aan onze fietsoefeningen in de straten rondom de school. En kijk…. ! We verbaasden juf Sil, meester Steven en onze juf Chris. We fietsten voorbeeldig en maakten maar kleine foutjes. Dat zat goed, want na de speeltijd van 10 uur was het tijd voor het fietsexamen. Dat examen ging zeer vlot. We maakten bijna geen fouten en het examen zat er snel op. Tijd om nog een fietstochtje te doen en achteraf nog enkele spelletjes op het plein.
Nu hoopt onze juf Chris dat wij blijven fietsen zodat wij al die geleerde verkeersvaardigheden niet vergeten!
